NCERT 12 ஆம் வகுப்புப் பாடப் புத்தகத்தில் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தைக் கொச்சைப் படுத்தும் கேலிச்சித்திரம்

வணக்கம் 

இத்துடன் இருக்கும் கார்ட்டூன் NCERT தயாரித்த பன்னிரெண்டாம் வகுப்புக்கான பொலிடிக்கல் சயன்ஸ் பாடப் புத்தகத்தில் ( Politics in India since Independence) பக்கம் 153 இல் இடம்பெற்றுள்ளது. இந்த கேலிச் சித்திரம் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்ட மாணவர்களையும், இளைஞர்களையும் எந்த அளவுக்கு இழிவுபடுத்துகிறது என்பதை விளக்கத் தேவையில்லை. அதுமட்டுமின்றி இந்தித் திணிப்பில் ராஜாஜி பக்தவத்சலம் ஆகியோரின் பங்கையும் இது மூடிமறைக்கிறது.

இத்துடன் எழுதப்பட்டிருக்கும் பாடத்தில் திராவிட இயக்கம் குறித்தும் தமிழகத்தில் நடந்த இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டம் குறித்தும்  சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. மிகவும் மேம்போக்காகவும் திராவிட இயக்கத்தின் வரலாற்றுத் தொனமையை மறுப்பதாகவும் இந்தப் பாடம் அமைந்திருக்கிறது. அந்தப்  பகுதி இங்கே :

Dravidian movement

‘Vadakku Vaazhkirathu; Therkku Thaeikirathu’[The north thrives even as the south decays].This popular slogan sums up the dominant sentiments of one of India’s most effective regional movements, the Dravidian movement ,at one point of time. This was one of the first regional movements in Indian politics. Though some sections of this movement had ambitions of creating a Dravid nation, the movement did not take to arms. It used democratic means like public debates and the electoral platform to achieve its ends. This strategy paid off as the movement acquired political power in the State and also became influential at the national level The Dravidian movement led to the formation of Dravida Kazhagam [DK] under the leadership of Tamil social reformer E.V. Ramasami‘Periyar’. The organisation strongly opposed the Brahmins’ dominance and affirmed regional pride against the political, economic and cultural domination of the North. Initially ,the Dravidian movement spoke in terms of the whole of south India; however lack of support from other States limited the movement to Tamil nadu The DK split and the political legacy of the movement was transferred to Dravida Munnetra Kazhagam(DMK). The DMK made its entry into politics with a three pronged agitation in 1953-54.

First, it demanded the restoration of the original name of Kallakudi railway station which had been renamed Dalmiapuram,after an industrial house from the North. This demand brought out its opposition to the North Indian economic and cultural symbols. 

The second agitation was for giving Tamil cultural history greater importance in school curricula. 

The third agitation was against the craft education scheme of the State government, which it alleged was linked to the Brahmanical social outlook. It also agitated against making Hindi the country’s official language. The success of the anti-Hindi agitation of 1965 added to the DMK’s popularity.

Sustained political agitations brought the DMK to power in the Assembly elections of 1967. Since then, the Dravidian parties have dominated the politics of Tamil Nadu. Though the DMK split after the death of its leader, C. Annadurai, the influence of Dravidian parties in Tamil politics actually increased. After the split there were two parties – the DMK and the All India Anna DMK (AIADMK) – that claimed Dravidian legacy. Both these parties have dominated politics in Tamil Nadu for the last four decades. Since 1996, one of these parties has been a part of the ruling coalition at the Centre.

In the 1990s, many other Dravidian parties have emerged. These include Marumalarchchi Dravida Munnetra Kazhagam (MDMK), Pattali Makkal Katchi (PMK) and Desiya Murpokku Dravida Kazhagam (DMDK). All these parties have kept alive the issue of regional pride in the politics of Tamil Nadu. Initially seen as a threat to Indian nationalism, regional politics in Tamil Nadu is a good example of the compatibility of regionalism and nationalism.

இந்தப் பாடம் திருத்தி எழுதப்படவேண்டாமா ? இந்த கேலிச் சித்திரம் அகற்றப்பட வேண்டாமா? என்பதை நீங்களே முடிவுசெய்யுங்கள்.